zaterdag 15 juni 2013

Catfish; internetliefdes

Je hebt de liefde van je leven gevonden en je geluk kan niet op. Het klikt, er is wederzijds respect en je bent verliefd. Maar er is één probleempje, je hebt elkaar nooit in het echt ontmoet.
Nev Schulma is de maker van de documentaire Catfish en komt nu met een eigen programma. Hij is een hopeloze romanticus dat zelf verliefd is geworden op een meisje via social media, maar teleurgesteld werd. Het meisje bleek al die tijd zich verscholen te hebben achter een andere naam en foto's. Dit brak zijn hart. Hij besloot zijn ervaringen vast te leggen. Dit veroorzaakte ontzettend veel medeleven onder jongeren die spontaan een soortgelijk verhaal met hem gingen delen. Men herkende zichzelf in zijn verhaal.
Dat bracht hem op het idee om een tv serie te gaan maken. Hierin gaat hij zijn mailbox af en pikt steeds weer een ander meeslepend online liefdesverhaal uit. Nev gaat graven naar informatie en zorgt ervoor dat de tortelduifjes elkaar zullen ontmoeten. Maar is diegene wel echt wie hij/zij is, of schuilt er een geheim? Ik ga niks verklappen, maar ik beloof je dat het ontzettend leuk is om naar te kijken.
TIP: NU je tv op MTV zetten, want er is een marathon bezig!! Te laat? Dan heb ik hier een link voor je, zodat je toch een aflevering kunt terug kijken.

Je doet het verkeerd!!


Iedereen is wel een bang om fouten te maken. Het voelt vreselijk wanneer je ergens je best voor hebt gedaan en blijkt dat het allemaal voor niets is geweest. Niet echt voor niets natuurlijk, want ze zeggen dat je leert van fouten. En dat klopt vaak ook. Maar toch slaan we falen liever over. Er hangt een angst over alleen het woord al, een naar gevoel dat je het liefst zo snel mogelijk van je af wilt schudden. Je doet extra je best om niet te falen.
Maar kijk nog een naar de vraag hierboven en stel deze aan jezelf. Serieus. Wat zou je doen als je wist dat je niet zou kunnen falen? Zou je dingen anders doen? Zou je het überhaupt willen weten?
Het klinkt mooi om je nooit meer zorgen te maken dat je fouten maakt. Nooit meer afvragen of je wel iets moet doen. Heerlijk. Gewoon plannen maken en gaan met die banaan!
Maar waar is die uitdaging dan? Waar moeten we dan van leren? En hoe weten we dan wat we wel en niet moeten doen?  Misschien moeten we onze doel bijschaven en het falen omarmen.

maandag 10 juni 2013

Whatever you think, think the opposite

Een boek van Paul Arden (voormalig creatief directeur van toppers en gespecialiseerd in marketing en advertising) met gedurfde uitspraken over de wereld waarin wij leven. Door dingen bij zijn staart te pakken laat hij je denken en herdenken. Paul Arden laat de omgedraaide wereld zien, met de hoop dat mensen het dan eindelijk gaan begrijpen. Alles wat logisch is, vergeet het, draai het om en doe het anders. Dan zul je pas echt succes in creativiteit vinden.




Weet je wel, toen je alle remmen los gooide


Je bent op je werk of school, zweetdruppels druppelen van je hoofd omdat je jezelf te pleuris werkt. Het schoolwerk stapelt zich hoog op en je ziet het niet meer zitten. Je hoofd hangt en je mondhoeken krullen sip. You're not amused. Langzaam wordt het beter weer en je gedachten glijden al naar het aankomend festivalseizoen.
Het is toch gek, maar op de één of andere manier lijken festivals vastgeroeste remmen los te maken binnen no time. De sfeer lijkt mensen wakker te schudden en te transformeren tot echte beesten. Alles wat we normaal nooit zouden doen, lijkt daar volkomen normaal. Nouja, normaal is een groot woord. Maar het boeit niets in ieder geval en aangezien iedereen het doet hoef je niet bang te zijn om voor lul te staan. We genieten er van om zelf zo achterlijk mogelijk te doen of alleen al te kijken naar al het rare grut dat voorbij komt. 'Dat kan/mag niet' is taboe. Op festivals kan alles. Maar dan ook echt alles. Normaal doen we wel weer als het normale leven begint.






vrijdag 7 juni 2013

Had ik maar een tijdmachine

Ik kom net van school vandaan en opeens komt een rare gedachte in mijn hoofd: wat als ik nou in een totaal andere tijd had geleefd? Dan zag mijn leven er nu totaal anders uit. JA DUH. Dat klinkt natuurlijk zo logisch als dat een boom bladeren heeft en een geit 'meh' zegt en niet 'roekoe'. Nee, maar serieus. Dat is niet altijd heel normaal geweest.
Maar think about it. Hoe tof zou het zijn als je kon ervaren hoe je leven zou zijn tig jaren geleden en eens een geheel andere wereld kon zien. Weet je wat, we gaan dat gewoon eens doen. Kies een tof jaartal uit en fantaseer: Welke kleding zou je aan hebben? Zou je alsnog op school zitten of al hard aan het werk zijn? Welke waarden en normen zou je hebben?

 

Oke, ik ga wel eerst. Aangezien ik toch al aan het typen ben en jullie een stelletje lafaards zijn. No hard feelings, ik begrijp het! Dus om het ijs te breken presenteer ik u de Ruby in de jaren 60, als een volwaardige hippie.
Als hippie zou ik vechten tegen de maatschappij en alles wat fout is willen verbeteren, non-stop wiet roken en vast en zeker niet op school zitten maar één of ander shitty baantje hebben, als naaister ofzo. Iets ondankbaar in ieder geval. En ik ben er vast en zeker ook nog niet goed in.
De verschuiving in muziek zou ik in levende lijven ervaren en helemaal gek worden van verrukking. Van nette muziek naar ruige rock. Ik zou naar Woodstock gaan, omdat je daar gewoonvbij moet zijn geweest. Daar zou ik dansen alsof ik de bomen hoor praten en binnen een minuut ga zweven. Misschien zou ik zelfs serieus met bomen gaan praten, weet niet of dat in die tijd wél kon.
In die tijd zou ik revolutie ervaren. Dingen die voor de eerste keer uitgevonden werden, zoals de kleuren-tv. Ik zou materiële dingen veel meer waarderen, tevreden zijn en gelukkig zijn.

Nu is het jullie beurt. Ik wil het weten, wie en vooral hoe zou jij zijn? Elvis? Een soldaat in WO II? 
1, 2, 3 - GO!! 

woensdag 5 juni 2013

1 persoon, 2 kanten


Zonder het één, bestaat het andere niet.

Één van mijn favoriete schrijfsters schreef ooit:

''You couldn't have strenght without weakness, you couldn't have light without dark, you couldn't have love without loss.'' - Jodi Picoult in The Tenth Circle.

dinsdag 4 juni 2013

Six word story #2


Internet voor ontwikkelingslanden: say what?!


'Google koestert ambities om de ruim één miljard mensen die in afgelegen gebieden wonen - met name ontwikkelingslanden - van draadloos internet te voorzien, schrijft de Wall Street Journal. Om dit mogelijk te maken, denkt het bedrijf allerlei verschillende technieken uit. Zo kan er een internetinfrastructuur gebouwd worden via tv-signalen, via speciale ballonnen in de lucht of via een op satellieten gebaseerd netwerk.
Volgens de Amerikaanse krant is Google alvast in gesprek met Kenia, om te bekijken of het mogelijk is om de inwoners van het land van internet te voorzien via het tv-signaal. En in Zuid-Afrika heeft het zoekbedrijf al een pilot lopen in tien scholen. Naast de internetvoorziening wil Google ook speciale, goedkopere Android-smartphones produceren voor de inwoners van deze gebieden.'
Bron: datanews.be


Erg nobel van Google, niet? Landen waar honger een groot probleem is, waar mensen nog sterven aan ziektes die hier allang verholpen zijn en waar water geen normale zaak is. Deze landen kunnen nu voorzien worden van enige luxe, namelijk het internet. Draadloos internet zelfs. Zelfs wanneer je midden in de Sahara staat, zou je met je smartphone even kunnen appen voor wat eten of drinken. Handig toch? Misschien wordt het met dit godsgeschenk en wereldwijde bron van kennis allemaal stukken beter en leefbaarder. Dan komt er vrede op aarde en verdwijnt armoede en honger of dorst op lange termijn.
Ha. Laat me niet lachen. Uiteindelijk mensen, draait het allemaal om één ding:

'Uiteindelijk is het Google vooral te doen om het verkopen van online advertenties - nu al goed voor 87% van de omzet van het bedrijf. Als de zoekgigant nog eens een miljard meer mensen advertenties kan voorschotelen, zal dat ook tot meer inkomsten leiden.'

Het oh zo nobele Google denkt natuurlijk niet alleen aan de medemens. Nee, de aap komt uit de mouw. En de prijs voor meest hypocriet bedrijf gaat naar... *tromgeroffel* .... Google!

zondag 2 juni 2013

Dat wist ik niet #2: freaky buitenlandse schoonheidsgewoonten

Schoonheid is een belangrijk item in veel landen en daarom wordt daar ook veel tijd en aandacht aan geschonken. In Nederland gaat men sporten, doet liposuctie of smeert elke avond een smeerseltje op het gezicht om er hopelijk beter uit te gaan. Maar in sommige landen doen ze dat anders.. ik maak een top 6 van de meest gekke die ik tegen ben gekomen.

6. Waar stieren niet goed voor kunnen zijn
In het Verenigd Koninkrijk hebben ze niet genoeg aan de normale haarmaskertjes. Zij besmeren het liever met een wel heel bijzonder goedje: stierensperma. Het zorgt blijkbaar voor mooi en glanzend haar, dus waarom niet?

5. Brrrrrr
Hoewel wij gewend zijn aan niet al te warme temperaturen, weet ik niet of we goed tegen extreme kou kunnen. Maar wie mooi wilt zijn moet pijn lijden toch? Vrouwen die jonger uit willen zien kunnen Crynotherapie proberen. Je moet alleen even in een kamer staan waar het -216 graden is. Beetje frisjes, maar je huid wordt er extreem strak van dus even op je tandjes bijten. Maar niet te lang, anders is het mogelijk dat je sterven.

4. Sexy littekens
Wij hebben het liever niet, van die nare littekens op ons lijf. Maar een stam in Ethiopië zijn littekens een teken van schoonheid. Hoe meer littekens je hebt, des te mooier je wordt en des te meer mannen je aantrekt. Deze dames trekken geen kort rokje aan, maar laten zich in hun buik snijden om meer mannen naar zich toe te lokken. 

3. 'Jazeker, ik heb een neuscorrectie gehad!'
'Nee, ik heb heus niks aan m'n neus laten doen hoor!'. In Nederland staat een cosmetische ingreep niet bepaald mooi. Het resultaat wel, maar er wordt toch altijd scheef gekeken.
In Iran pronken ze juist met hun geknutselde neus. Doordat de neus het aandachtspunt van vrouwen is, moet dit er goed uit zien. Daarbij is het een prijzige ingreep, dus waarom zou niet iedereen dat mogen weten? Ze plakken een sticker op hun neus om status te krijgen, en ze laten het met gemak jaren zitten.

2. Weg met rimpelssssss
Botox is lekker populair, maar Brazilië komt met een nieuwe uitvinding voor het wegtoveren van rimpels. Het gaat om het gif van de Temple Viper slang. Erg handig, want het gif verlamd de spieren in je gezicht en trekt mooi je huid strak! Meng het gewoon door je anti-rimpelcrème heen, en voilá!

1. Man Juice
Afvallen is nog steeds erg populair en men vindt de bizarste diëten uit. Maar in 2002 werd denk ik toch het meest extreme dieet ooit uitgevonden:  het Man Juice Diet. Het duurt 30 dagen en je mag uitsluitend bananensmoothies en broccoli eten. Best te doen toch? Oh, wacht... ik vergeet iets. Er moeten nog 6 eetlepels sperma naar binnen gewerkt worden. Dat kan ook alleen maar door een pornoster uitgevonden worden. Bon appetit!

Als iemand het uit gaat proberen, laat het me weten. Dan krijg je een speciaal plekje op mijn blog.



zaterdag 1 juni 2013

Geld verdienen in één week, wie wil dat nou niet?


Geld uitgeven, we doen het continu. Huur moet betaald worden, anders sta je met je hebben en houden op straat uit je neus te vreten. Eten, ook heel belangrijk want we mogen natuurlijk niet verhongeren. Maar ga eens bij jezelf na: wat geef je in een week uit en wat heb je daarvan écht nodig? Uit dat belachelijke lijstje, wat kun je daarvan echt niet missen en is dus met andere woorden overbodig? Kom op, niet liegen. Wees eerlijk, en die reeks aan uitgaven worden ineens een stuk korter.
Ik betrap mezelf op belachelijk veel onnodige uitgaven omdat het een lekker broodje of een ontzettend gaaf truitje is. Soms lijkt het alsof ik móet kopen. Wat moet ik anders met al dat geld? Tja, die laatste gedachte neem ik altijd terug op het eind van de maand wanneer mijn rekening mij akelig leeg aanstaart.

Maar ik heb een oplossing. Yes, een eyeopener! Deze week kwam ik een link tegen op Facebook, met daarin een artikel over het idee om een paar keer per jaar een week geen geld uitgeven. In de VS heet het 'spending cleanse', de New York Times schrijft er een jaar geleden over en nu waait het over naar Nederland.
Een ontzettende uitdaging voor iedereen, want je mag echt NIKS uitgeven. Geen benzine kopen, geen boodschappen doen en nee, ook geen busreisje maken en betalen met je OV. Niks is dan ook echt niks. En voor de slimmeriken onder ons die denken dat ze zullen omkomen van de honger: dat doe je dus wel even van te voren. Voor deze zware week krijg je een mooi overzicht van je uitgaven terug, geld dat je gespaard hebt en een goed gevoel.

Ik ga absoluut meedoen. Lijkt me heerlijk om je normale leven en vervelende gewoontes eens te doorbreken. Who's with me?! 

donderdag 30 mei 2013

Six Word Story #1


Bewijsstuk 3: Succes dat op je lijf geschreven staat

Inmiddels kent iedereen hem; Zombie Boy, maar zijn moeder en vader hebben hem de naam Rick Genest gegeven bij geboorte.  Deze gast choqueerde de wereld met zijn full-body tattoo. Vraag het me niet, maar meneer wil graag door het leven als een zombie, getatoeëerd op zijn lichaam.
Je kunt je voorstellen dat mensen hier een mening over hebben. Sommigen vinden het vet, anderen begrijpen er geen malle moer van. Maar hoe je het ook wendt of keert, dit is het leven van iemand anders en lef moet je er wel voor hebben. Ook kun jij je voorstellen dat onze vriend nogal de aandacht trekt. Niet alleen van mensen die hun nek verrekken op straat, maar ook van de media. Een concealer fabrikant heeft hem ook opgemerkt en gebruikt voor zijn reclame. De omgedraaide wereld, freaky maar slimme marketing in een paar minuten!


Dit zet mij aan het denken, want normaal zouden mensen zoals hem met een enorme hoeveelheid aan tattoos inderdaad genoodzaakt zijn om deze te verbergen, willen ze ergens aan de bak komen. Ik geloof niet dat hij welkom zou zijn in de bejaardenzorg, bejaarden zouden spontaan een hartaanval krijgen. Voordat je een tattoo zet denk je er toch bij na wat je later wilt worden en of deze lichaamskunst je daarvan niet gaat weerhouden. Bij sommige beroepen zijn kleine tattoos al verboden of moeten ze weggemoffeld kunnen worden. Toch heeft deze man ervoor gekozen om de grens op te zoeken en all-the-way te gaan en voor het meest extreme te kiezen. Waarom? Heeft hij altijd een speciaal doel voor ogen gehad en zag hij zijn succes al in een visioen? Of boeit het hem gewoon niet wat men van hem denkt en of hij big money gaat verdienen?
Ik zie zijn moeder en vader al wanneer hij verteld om als zombie door het leven te willen gaan. Mijn moeder zou stijl achterover slaan en vragen of ik wel goed bij mij hoofd ben.
Anyway, deze man heeft het gemaakt in deze business. Tegenwoordig is hij een bekende artiest en fashion model. Zijn boterham (en dikke auto's en fancy kleding) verdient hij door zijn speciale uiterlijk en speelt hij in de clip van wereldster Lady Gaga. En ware hype heeft zich rondom deze bizarre verschijning gevormd. Het is wederom de omgedraaide wereld. Waar eerst de standaard modellen (lees: graatmagere blonde poppetjes) populair waren, laat de modewereld nu een hele andere interesse zien. Weg met de standaard schoonheid, en kom maar op met freaky en bizar uiterlijk, want nu kan hij geld verdienen én zichzelf zijn. Puur geluk, of ontzettend slimme actie? Ik hou van extreem, maar dit leven moet op je lijf geschreven staan geloof ik.

2011-03-Zombie-Boy-thierry-mugler-campaign



dinsdag 28 mei 2013

Dit ben ik dan, volgens mij.


Het klinkt een beetje gek, maar ik ga een interview met mezelf doen. Nee hoor, ik lijd niet aan schizofrenie. Maar ik ga gewoonweg mezelf omschrijven aan de hand van een aantal vragen. Mijn beeld van mij. En hopen dat je daarna zegt: 'Hell yeah, dat is Ruby.' So here we go.

Welke kleur zou ik zijn?
De kleur groen. Deze kleur staat vrijwel voor alles wat ik ben en waar ik voor sta:
- Natuur:
ik hou van de natuur en dieren en ben ook bewust bezig om dit met zoveel mogelijk respect te behandelen.
- Betrouwbaar:
vertel mij een kostbaar geheim, en ik zal het niet snel doorvertellen. Hebben wij een band, dan sta ik ook in voor onze vriendschap en kun je altijd op me terugvallen.
- Vrijheid:
Ik ben erg gesteld om mijn vrijheid en krijg het benauwd als mensen letterlijk of figuurlijk te dichtbij komen. Hijg me niet in mijn nek, want dan zul je een behoorlijk chagrijnige Ruby zien.
Maar groen heeft ook een hele andere kant, een gek contrast die mensen ook herkennen. Want het staat ook voor vergif, aliens, draken en buitenaardse wezens. Een kan die in films en verhalen vaak als negatief opgevat wordt. En die kant heb ik ook, niet alles is rooskleurig.

Wat is mijn motto?
Work hard, but party harder. 
Dit klinkt heel flauw, maar het is waar. Ik ben iemand die ergens hard voor kan en wil knokken, maar vergeet soms te genieten en plezier maken. Dát is belangrijk, want anders hou je het niet vol. En dat vergeet ik soms, maar dan kom ik hier gewoon weer op terug.

Wat kan er ietsjes beter?
Onzeker
Ik kan zo verschrikkelijk onzeker zijn dat het mezelf gewoon irriteert. Ik hou helemaal niet van onzekere mensen, maar toch ben ik er eentje van. And I hate it. Ik loop mezelf vaak in de weg en ben goed in mezelf onderuit te schoppen en op m'n flikker te geven.
Binnenvetter
Praten over persoonlijke dingen, a.u.b. niet. Ik krijg het benauwd van serieuze en diepe gesprekken die over mezelf gaan. Vooral over dingen die ik moeilijk vind, die me pijn doen en die ik het liefst achter slot en grendel wil gooien.
Chaotisch - voor de mensen die mij rustig vinden, kom eens een dagje kijken in mijn hoofd.
Mijn moeder noemt me een sloddervos, maar ik zie mezelf als een verkeerssituatie zonder regels. Het loopt bij mij gewoon allemaal door elkaar. En dat probeer ik elke keer weer te ordenen en recht te zetten, regeltjes te verzinnen zodat het allemaal goed loopt. Maar het werkt niet. Ik vergeet vrijwel alles. Ofja, niet alles maar wel veel. Ik weet nooit waar ik moet beginnen, dus uitstellen ligt dan erg voor de hand.

Welk dier zou ik zijn?
Een vlinder. En dat is grappig, want vroeger was mijn bijnaam Rubs (rups). En één iemand noemde me zelfs Vlinder.
Maar waarom nou een vlinder? Een vlinder is kleurrijk, het dier valt op door z'n uiterlijk. Maar hoor je ooit een vlinder voorbij vliegen? Of zie je 'm van ver af aankomen? Of zie je dat er een vlinder is voorbijgevlogen? Het laat bijna geen sporen achter. Het vliegt geruisloos door het leven, pakt wat het nodig heeft en that's it. Zo zie ik mezelf ook.

Wat heb jij met dromen?
You may say I'm a dreamer.
Ik droom ontzettend veel en onrustig 's nachts, en tot gevolg slaapwandel ik daarbij ook in bepaalde periodes. Voor rare verhalen moet je bij mijn zusje zijn.
Maar ik heb ook veel dromen, veel dingen die niet eens realistisch zijn maar ik droom dat ik van alles kan zijn. Ik droom overal, mijn hoofd zit vaak hoog in de wolkjes. 

Mijn grootste passie?
Muziek, hier kan ik lang en breed over vertellen wat het voor mij betekent. Maar er is één zinnetje wat het best wel duidelijk maakt. Het komt uit het liedje 'Swim' van Jack Mannequin.


vrijdag 24 mei 2013

Dat had je beter niet kunnen doen. #2


Ontmoetingsplekken voor homo's in bosjes zijn uit. Een snelle wip kunnen zij tegenwoordig gewoon via hun smartphone regelen. Grindr is dé app voor homo's sinds 2009. Met een eenvoudige swipe kunnen mannen andere mannen uit de buurt keuren en binnen no time in contact komen. Binnen 10 minuten kan je een date hebben, appeltje eitje. Als je bijvoorbeeld in Amsterdam woont, kun je binnen een seconde 100 mensen zien die available op Grindr zijn. Even chatten en daarna meteen over tot actie. Lekker direct. Deze app is ondertussen gegroeid tot het grootste homonetwerk van de wereld. Elke homo hoort aan Grindr te doen, de app gaat als een sneltrein. Geniale uitvinding dus!
Maar wat er voor homo's is, moet er natuurlijk ook voor hetero's komen. Iets wat succes heeft, moet uitgemolken worden. MEER MEER MEER!! Dus toen kwam er Blendr, het iets bravere broertje van Grindr, maar met dezelfde insteek: een simpele klik voor een snelle wip, voor hetero's. En daar gaan ze de fout in...

Had het gewoon lekker voor de homoseksuelen gehouden. Daar is succes te behalen. Bij hetero's is er te weinig behoefte aan dit soort sex-relaties en zeker via internet of een app. In de wereld van homoseksuelen is dit toch al iets vrijer, niet beledigend bedoeld overigens. Seks met vreemden gaat daar gewoonweg een stuk makkelijker. Hetero's zijn nu eenmaal iets preutser en er is een eeuwenlange taboe op seks met vreemden. Zeker als vrouwelijke hetero's dat doen... *kuchHOERkuch* Deze app is geschrikt voor mannen die van mannen houden en vrouwen die van vrouwen houden. Hetero's hebben hier geen behoefte aan. Maar dat was die goede man even vergeten denk ik. Bummer.

donderdag 23 mei 2013

Het rare ding dat een vrouwenbrein heet.

Even weer terug naar reclame. Interessant hoe het brein van vrouwen in z'n werk gaat. Op de één of andere manier hebben wij vrouwen moeite met een correct beeld van onszelf te vormen. Ja, vrouwkes. Een negatief zelfbeeld is onze tweede naam.
De manier waarop dit uitgebeeld wordt in de reclame van Dove raakt mij, serieus. Een prachtige achterliggende boodschap. En  ik weet zeker dat (bijna) elke vrouw hier iets in herkent. En vooral de manier waarop het duidelijk is gemaakt is shocking. Dit is een eye opener en een open mond is gegarandeerd!
Kijk nu de commercial, onder het motto: 'Je bent mooier dan je denkt.'


woensdag 22 mei 2013

De meeste dromen zijn bedrog.

Zweden, Noorwegen en Finland. Mensen die rust zoeken, vertrekken naar Scandinavië. Het leek wel één van de weinige plekken op deze aardkloot waar mensen nog netjes met elkaar omgaan. Landen waar je de achterdeur open kan laten, omdat mensen elkaar vertrouwen. Waar veiligheid, kalmte, rust en gemoedelijkheid centraal staan.



Ooit was dat het beeld dat ik had van dit gedeelte van de wereld. Het deel waar ik naar verlangde, omdat het anders was dan de harde wereld waarin ik lijk te leven. Maar ook die droom spat langzaam uit elkaar.
Eerst de verschrikkelijke aanslag in Noorwegen waarbij mensen op gruwelijke wijze omgekomen zijn.
Nu de heftige rellen in de hoofdstad van Zweden die al dagen voortduren en geen einde aan lijken te komen. Talloze haatdragende jongeren die de straten op gaan en auto's, scholen en huis in de fik steken. En dit allemaal is begonnen door een fout van de politie, die een man doodschoot.

De haat van deze wereld verspreid zich als een besmettelijke ziekte en neemt alles om zich heen mee de afgrond in. Mensen zijn wanhopig, woedend en wantrouwend. Misselijkmakende en hartstokkende incidenten stapelen zich op. Waar is de grens? Wanneer dringt het tot mensen door dat op deze manier de wereld alleen maar rotter wordt en deze manier de rotte plekken alleen maar gevoed en verspreid worden? Sinds wanneer lost geweld iets op?
De wereld is hard en ik verlang steeds meer naar het vroegere vredige plekje waarvan ik droomde. Wie weet is er nog een ander plekje op deze wereld dat nog niet aangetast is. En dat plekje wil ik vinden en beschermen, voordat het te laat is.

zondag 19 mei 2013

Een droomwereld in zwart en wit



'Black and white photography is abstract en symbolic. One can simply say it's a dream world' 

Daidō Moriyama (geboren in 1938), een Japanse straatfotograaf die bekend staat om zijn gebruik van zwart-wit en hoge contrast in zijn foto's. In elke stad, hoe deze er ook uit ziet, ziet hij kunst.

Ik kwam deze fotograaf 'per ongeluk' tegen en was meteen onder de indruk van zijn foto's. Door het hoge gebruik van contrasten neemt hij zwart-wit fotografie naar een hoge stadium. Hij gebruikt realistische situaties die hij tegenkomt op straat, maar door zijn manier van fotograferen (voornamelijk het standpunt waarop hij de foto's neemt in combi met het contrast) worden de foto's ontzettend interessant. Je blijft er naar kijken,het straalt een vreemd soort emotie uit die je mee lijkt te zuigen in de foto.
Zijn leeftijd zegt dat hij rijp is voor het pensioen, maar deze man peinst er nog niet over om te stoppen met zijn passie. Fotografie is zijn leven, en als hij stopt met fotograferen dan stopt per direct ook zijn leven.

Wil je hier meer over weten? 
Kijk vooral eens op zijn website, ik ben er uren zoet mee geweest. Prachtig.
http://www.moriyamadaido.com/english/#/gallery/ 
En dit geweldig filmpje, wat een beeld geeft van deze beste man en zijn visie op fotografie en inspiratiebron.


 

donderdag 16 mei 2013

Geaccepteerd grappig of een grensoverschrijdende belediging?

Dat wist ik niet!

Iedereen heeft wel eens gehoord van een albino. Dit is een aandoening die voorkomt bij dieren, mensen en ook in de natuur. Herkenbaar aan de witte huid of vacht en rode ogen.
Maar wist je dat er een tegenpool bestaat? Nee, daarmee bedoel ik niet de donkere mensen uit Afrika, maar het melanisme. Een aandoening waarbij de huid of vacht te veel donkere pigmenten heeft. Bekendste voorbeeld is de zwarte panter, wat een melanistische luipaard is.
Joh, weer wat geleerd.

woensdag 15 mei 2013

Bewijsstuk 2: succesvolle films

De dikke en de dunne. See no evil, hear no evil. Twins (Arnold Schwarzenegger en Danny De Vito). Bassie en Adriaan. Forrest Gump.
Stuk voor stuk bekende en succesvolle films en duo's. En wat deze films juist tot het succes leidt, zijn de slimme tegenstellingen die gebruikt zijn. De ene is dik en de andere dun, dom en slim, lang en kort, grappig en serieus, sterk en slim, geek en populair, gehandicapt en 'normaal' en ga zo maar door. Het blijkt een gouden formule te zijn, en het wordt in een filmscript graag gebruikt wordt. Het zorgt voor humor, sympathie en gekke en interessante situaties. En dat is wat mensen willen zien. Het verkoopt.

Veel van deze voorbeelden zijn oudere films, maar ook op de dag van vandaag wordt het veelvuldig gebruikt. Zo is dé filmsensatie van 2011/2012 het perfecte voorbeeld. May I present you: Intouchables.
Deze film was in Frankrijk de meest bekeken film en staat inmiddels op de 3e plaats van de meest bezochte films van 2012 met 19 miljoen bezoekers. Ook in Nederland was deze film een grote hit en kwamen meer dan een miljoen mensen deze twee vrienden op het grote doek bewonderen.
Maar wat maakt deze film nou zo goed?



De film vertelt het waargebeurde verhaal over een gehandicapte en rijke zakenman die aan zijn rolstoel gekluisterd zit en de zwarte verpleger uit de achterstandswijk van Parijs. Een onmogelijke combinatie lijkt het, maar niets is minder waar. Deze twee tegenpolen ontwikkelen een bijzondere vriendschap. Een vriendschap met een lach en een traan.

Het mooie aan deze film is dat de tegenstrijdigheden in de film ontzettend groot zijn, op alle mogelijke vlakken. Een groter contrast tussen twee mensen is haast onvoorstelbaar.
Ten eerste de huidskleur. Een zwarte (Driss) en een blanke man (Phillipe), een klassieker maar het blijft populair. Wat daarbij ook erg cliché is en terugkomt in de film is dat de zwarte man Driss in eerste instantie een uitkeringstrekker is. Werken vindt hij vies en hij komt alleen voor het krabbeltje zodat hij weer van zijn uitkering kan leven. De blanke man is een rijke stinkerd, een leven lang hard gewerkt om een kast van een huis te kunnen kopen en in luxe te leven. Hierdoor ontstaat er al een kloof tussen beide mannen, waarbij in het begin van de film wordt gedacht dat de Driss niet de juiste persoon is om deze gehandicapte man te verzorgen. Het mooie is dat deze tegenstelling in de film (en blijkbaar in het echt, want het is een waargebeurd verhaal) ervoor heeft gezorgd dat de Phillipe juist voor Driss kiest. Driss blijkt een persoon te zijn die een man als Philippe aanvult en nodig heeft: geen medelijden en een directe aanpak met een dosis goede humor.
Daarnaast komen een aantal verschillen in cultuur en levensstijl naar voren die hilarisch zijn. Driss is een donkere man met een passie voor funk/disco muziek zoals Kool and The Gang, hoeren, jointjes roken en hangen op straat. En Philippe houdt van kunst en opera. Driss is direct en aanwezig, terwijl Philippe een rustige, serieuze en een man met klasse is. Driss is de donkere man die je eerst niet zag zitten, maar langzaam respect voor krijgt naar mate de film volgt. 

Dit alles bij elkaar is de formule van de hele film. Zonder tegenstellingen stelt het niks voor, is de humor weg en slaat het de plank volledig mis. Als Driss ook een blanke was geweest met een goed inkomen en dezelfde interesses, zou er geen ruk aan zijn dus. Geen succes, geen miljoenen bezoekers en geen hoge omzet. Nee, dan zou deze film gewoon tussen het puin op de stort liggen.
Ondanks alle cliché tegenstellingen één van mijn favoriete films die ik kan blijven kijken, juist omdat ze zó verschillend zijn maar elkaar ontzettend goed aanvullen. De film raakt precies de goede snaar. Het ontroert en het laat je lachen op hetzelfde moment. Het verwarmt je met warmte terwijl je met een lach op je gezicht en een traan in je oog aan het kijken bent. Het voelt echt, en dat is knap gedaan.
Heb je 'm nog niet gezien? DOE DAT DAN ALS DE VLIEGENDE BLIKSEM. I promise, je krijgt geen spijt.

dinsdag 14 mei 2013

Quote of the day

'We can only learn and advance with contradictions. The faithful inside should meet the doubtful. The doubtful should meet the faithful. Human slowly advances and becomes mature when he accepts his contradictions.' 

- Shams Tabrizi

maandag 13 mei 2013

'We believe in salivation, ice cream is our religion'

Verzamel spannende ingrediënten en stop ze in de mixer. En wat daar uit komt, is een hele interessante ad. En dat komt door de contrasten die ze gebruikt hebben. Zo zie je op de afbeelding een donkere en een blanke man, wat op zich al een aardige tegenstelling is. Maar een blanke en een donkere man gepassioneerd samen, in relatie met de kerk, dát is pas vuur en water. In deze tijd nog steeds een gevoelige kwestie. En wat is er nou interessanter om daar op in te spelen? Juist. Niets. Dit is wat een ad nodig heeft en wat het verschil maakt. 



vrijdag 10 mei 2013

Je kunt zijn wie je wilt zijn, maar ben je dat ook echt?




Internet. Tegenwoordig niks speciaals meer, we gebruiken het allemaal. De generatie van nu is hiermee geboren en kan zich geen wereld voorstellen zonder internet en alle mogelijkheden die het met zich mee brengt.

Tegenwoordig bestaat er de mogelijkheid om buiten je 'echte' leven nog een ander leven op te bouwen. Je kunt whatsappen, facebooken en meepraten op forums over onderwerpen die best wel heftig kunnen zijn. Er bestaat zoiets als 'online vrienden', die je niet eens gezien hoeft te hebben maar toch als vrienden kunt beschouwen.
Vanuit je luie stoel achter je schermpje is het makkelijk om relaties aan te gaan en te zeggen wat je wilt. Ben je socially awkward in het echte leven en niet in staat om vrienden te maken? No problem, op internet bestaat de mogelijkheid om een nieuw leven op te bouwen en massa's vrienden aan je lijstje toe te voegen. Hoe meer volgers je op Tumblr hebt, hoe populairder jij je voelt en bent. Een te smalle nerd die te goed is voor deze wereld wordt een grote gespierde trol die genadeloos iedereen afslacht, zonder enige medelijden. Een meisje, teruggetrokken en stil, spamt haar hele timeline van Twitter vol met onzin over weet ik veel wat. Een grote bek hier en een klein hoopje ellende in het echte leven.

'Je kunt zijn wie je wilt zijn.' en 'Er is niet wat je niet kunt zijn.'
Mooie quotes. En in relatie met dit onderwerp zeker waar. Maar er zit een luchtje aan. Je identiteit op internet, is dat ook echt wie je bent? En is het mogelijk om twee personen tegelijkertijd te zijn, je 'real life-ik' en je 'internet-ik'?
Ook ik begrijp (en heb zelf ervaren) dat het een hele opluchting kan zijn om je helemaal los te laten gaan op internet, om vrienden te maken en mensen met dezelfde interesses te ontmoeten. Maar wat als het contrast met het echte leven te groot is? Stelt het dan nog wel iets voor?

Het is allemaal uit de hand gelopen. Er zijn niet voor niks mensen verslaafd aan online games, omdat ze daar de held kunnen zijn die ze normaal gesproken niet kunnen zijn. Het sociale leven heeft zich verplaatst naar het digitale en mensen zijn bang om elkaar iets face-to-face te zeggen. Het is allemaal té makkelijk en voor mij mag het vanaf hier stoppen. Het echte leven is al moeilijk genoeg, laat staan om er een tweede leven bij te pakken.

Ohja, als ik mocht kiezen wie ik zou zijn op internet? Dan wist ik het wel. Twee druppels water, toch?

donderdag 9 mei 2013

Biffy Clyro - God & Satan

I talk to God as much as I talk to Satan 'cause I want to hear both sides
Does that make me cynical
There are no miracles
And this is no miraculous life

I savour hate as much as I crave love because
I'm just a twisted guy
Is this the pinnacle, is this the pinnacle, the pinnacle of being alive
Now I see the light




Bewijsstuk nummer 1: een filosofie.


Er bestaat een eeuwenoude Chinese filosofie die vrijwel iedereen op deze aardbol kent. Het is gebaseerd op twee tegengestelde elementen, geen negatieve tegenpolen maar juist elementen die elkaar aanvullen en die in balans moeten zijn. Ik heb het natuurlijk over Yin en Yang.

Het principe in een notendop
Het universum, Tao, bestaat uit twee delen: de Yin en de Yang. Yin en Yang bestaan alleen in relatie tot elkaar en niet afzonderlijk. Het zijn kosmische energieën en  vertegenwoordigen de aspecten van de werkelijkheid. Het Yin en Yang principe gaat er vanuit dat je balans moet zoeken tussen de twee elementen om gezond en evenwichtig te worden in lichaam en geest. Verschillende factoren die meespelen zijn lichamelijk welzijn, activiteiten, relaties, werk, emotionele beleving en omgeving, klimaat, seizoen, enz.
Tekort aan Yin - mager, zenuwachtig en afwezig.
Te veel aan Yin - waterophopingen in het lichaam, verstopte bronchiën, cellulitis en oedeem.
Te kort aan Yang - oververmoeidheid en concentratieproblemen.
Te veel aan Yang - verhit lichaam en geest, driftig worden, rood aanlopen en hyperactiviteit.

Wat is Yin en wat is Yang
YinYang
vrouwelijkmannelijk
maanzon
donkerlicht
zwartwit
onderboven
koudwarm
watervuur
passiefactief
negatiefpositief
zwaksterk
























Chinese Astrologie - Yin en Yang Principe
Het symbool
De symbolische kleuren  zijn 'wit' en 'zwart', de ene Yin en de andere Yang. Deze worden afgebeeld in een symbolische cirkel die bekend staat als het bekende Yin Yang symbool. In het zwarte vlak zit een witte cirkel en in het witte een zwarte, waarmee gezegd wordt dat binnen elke Yin een Yang zit en andersom. De twee vlakken worden gescheiden door een golf, waarmee wordt aangegeven dat elke extreme Yang verandert in een Yin en andersom. Het ene extreem zal altijd omdraaien in zijn tegenpool. De ene lijkt bij de andere naar binnen te gaan en dat geeft ook meteen de disbalans in verschillende richtingen aan; op en neer, links en rechts, voor en achter, maar ook hard en zacht.

Eindconclusie
Zelf vind ik dit een prachtig voorbeeld van contrasten en tegenpolen, omdat dit principe er bol van staat: van symbool tot uiting. Volgens dit principe heb je deze tegenpolen nodig om een gezond leven tegemoet te gaan. Het mooie en de kracht vind ik dat beide kant met elkaar in verbinding staan en niet bestaan zonder elkaar. Dit geeft de noodzaak van elkaar bestaan aan, en die is heel krachtig. Het bewijst dus dat tegenpolen elkaar aantrekken en elkaar nodig hebben.

Nog steeds niet overtuigd of gewoon benieuwd naar het volgende onderzoek? Volgende week meer!

Do opposites really attract?

Ik geloof heilig in de uitspraak: Opposites Attract. Tegenpolen trekken elkaar op de één of andere manier aan en zoeken elkaar altijd op. Op een negatieve of positieve manier. De wereld bast van de contrasten en tegenstellingen. Mensen zijn zich er niet meer bewust van, maar ze zijn heel krachtig en betekenisvol. Zijn er mensen die mij niet geloven?

Ik trek mij Sherlock Holmes pakje aan (minus de vieze, rokende pijp) en een onderzoek is bij deze gestart. Een handje vol met bewijsstukken om de ongelovigen te wederkeren liggen al aan mijn voeten, en ik ga ze genadeloos inzetten.

Doel: Elke week zal ik een bewijsstuk leveren, beginnend vanaf deze week. 













woensdag 8 mei 2013

zaterdag 4 mei 2013

Een oude bok tussen de jonge lammetjes.

Je kent ze wel: van die jonge gasten die helemaal vol zijn van hun gespoten, gepimpte auto's bulkend van de house en hardcore muziek. Standaard type - petje, t-shirtje, spijkerbroekje. Hangjongeren, worden ze ook wel eens genoemd. Sommige mensen vinden ze zelfs asociaal en kijken scheef naar de groep jongeren die elke week bij elkaar komen bij de MacDonald's. 'Tuig'. 'Overlast'. 'Herrieschoppers'.
Je hebt nu vast een mooi beeld van deze groep. Zet daar nou eens een man - Sammy, rond de 60 - tussen. Wat zou je dan denken? Beetje raar dat een man van die leeftijd zich tussen jonge gasten bevindt en het nodig vindt om zichzelf te moeten bewijzen tegenover de wereld met zijn pimp bak. Hij is bezig aan zijn tweede jeugd, terwijl hij al aan het aftakelen is. Hoe houdt hij het vol tussen het jonge grut?
Heel makkelijk: door zichzelf te blijven. Ondanks dat het leeftijdsverschil groot is, wil deze man niet zijn eeuwige jeugd bewijzen, maar gewoonweg één van zijn grootste passies delen met mensen die hetzelfde voelen. Waarom zou iemand zich in godsnaam moeten laten tegenhouden door zijn leeftijd en het scheve oog van anderen?

Beste mensen, deze man is mijn vader. WAT?! Ja, mijn vader staat elke week met een groep jongeren te 'hangen' bij de MacDonald's. Mijn vader, die non-stop op facebook zit, naar auto-meetings gaat en woorden als 'cool', 'vet' en andere jeugdige woorden in zijn mond neemt. En ja, soms voel ik me er ook een beetje raar onder, maar dan denk ik: waarom? Vanwege het beeld dat in deze groep geen oudere mannen mogen deelnemen? Of omdat het juist mijn vader is die zijn kont tegen de krib gooit?
Hou toch op. Ik schaam me er niet voor. Nee, ik ben trots. Trots dat mijn vader zich niets aantrekt van de mening van anderen. Respect, omdat hij doet wat hij leuk vindt en zich niet laat weerhouden door mensen die dit niet kunnen waarderen. Hulde, aan de oude bok die zich tussen de jonge lammetjes durft te begeven. Dit is MIJN vader en iedereen mag het weten.

vrijdag 3 mei 2013

Dat had je beter niet kunnen doen #1

Coca Cola, je wordt er dik van. Blijkbaar, en suikers zijn de boosdoeners.
Laat nou net dit merk vorige maand een nieuwe reclame gelanceerd hebben, en jawel: tegen obesitas.
Beetje raar, dat net dit merk laat merken dat obesitas een groot probleem in de maatschappij is. Voornamelijk omdat er merken zoals Coca Cola en hun producten daarvoor gezorgd hebben. Ze probeerden het al lichtelijk terug te draaien (te zien in hun reclame), een stap in de goede richting?
Ze kunnen mooi reclame maken in de hoop dat de suikerinname van mensen daalt, maar zouden ze niet gewoon moeten stoppen met het toevoegen van suikers in de cola? Het ongezonde is nu eenmaal lekkerder, en wanneer mensen moeten kiezen zou dit hun keuze zijn. Niet de minder smakende Zero producten.
Dus hiep hoera Coca Cola, nice try, maar ik geloof het pas wanneer alles suikerloos wordt. Hypocriet.